Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Πασχαλινό δώρο!

Χριστός Ανέστη!
Ήρθε και το Πάσχα και πέρασε... με τις δουλειές, τα τρεχάματα , τις συναντήσεις με πρόσωπα αγαπημένα! Και του χρόνου γεροί να κάνουμε τα ίδια και περισσότερα!
Το φετινό Πάσχα μας έφερε και πεσκέσι! Δηλαδή μάλλον το βρήκαμε! Ας τα πάρω από την αρχή: Κυριακή του Πάσχα σηκωνόμαστε με τον καλό μου να βγούμε μια βόλτα να περπατήσουμε, να χωνέψουμε και τον οβελία! Για όσους δε το ξέρουν μένω εκτός Θεσσαλονίκης, στη Ν. Ραιδεστό, τριγύρω μας χωράφια, οπότε έτρεχε κι ο σκύλος μας ο Λούμπας, μες στην τρελή χαρά!
Κάποια στιγμή τον βλέπω σταματάει, στυλώνει τα πόδια και στέκεται... κοιτάμε και τι να δούμε;;; ένα κουτάβι μόνο του μες στην ερημιά! Μόλις μας είδε άρχισε τα νάζια μαζί με τα κλαψουρίσματα και δώστου να χώνεται στα πόδια μου και να σηκώνεται στα πίσω τα πόδια για να τον πάρω αγκαλιά...
Τον αφήνεις και φεύγεις;;; γυρνάς στο σπίτι σου να κοιμηθείς ήσυχη;;; όχι, σε καμία περίπτωση όχι! Και το λέω εγώ που δεν μεγάλωσα με ζώα και δε ήθελα μέχρι πριν λίγα χρόνια τίποτα περισσότερο από καναρίνι!
Τον πήραμε λοιπόν. Τον κάναμε μπάνιο, του δώσαμε νεράκι, τον ταίσαμε, τον ψάξαμε για τσιμπουρια... κι ύστερα τον πήραμε αγκαλιά γιατί αυτό έψαχνε γωνίτσα για να κουρνιάσει!
Έχει πολύ πλάκα! Είναι ήσυχος και παιχνιδιάρης κι έχει ήδη τη ρουτίνα του: κοιμάται, ξυπνάει, τσουπ πάμε μια βόλτα στο μπαλκόνι για την ανάγκη του, μετά μέσα, νερό, φαΐ, παιχνίδι... και πάλι από την αρχή!
Αύριο θα τον πάμε στο κτηνίατρο κι από Τετάρτη θα ανεβαίνει με τον άντρα μου στη δουλειά του, εκεί ο χώρος είναι μεγάλος και τα σκυλιά είναι ευπρόσδεκτα!
Το μόνο πρόβλημα;;;; ο Λούμπα, ο σκύλος που έχουμε εδώ και 2μιση χρόνια, αδέσποτος κι αυτός, ζηλεύει... υποφέρει... με το ζόρι τον ταίσαμε το μεσημέρι! Φοβάται μη χάσει τα πρωτεία! Ο μικρός χώνεται κοντά του αλλά αυτός όπου φύγει φύγει!
Καλά... εννοείται πως είναι αρσενικό! Αν είναι ποτέ δυνατό στο δικό μου το σπίτι, με σύζυγο, δύο γιους, έναν αδερφό και ένα αρσενικό σκύλο... να ερχόταν κάτι άλλο από αρσενικό!
Αυτό είναι το πασχαλινό μας δώρο! Ο Λέμι! (Μια ώρα συνεδριάζαμε για να βρούμε όνομα και έχουν ακουστεί τα πάντα, πιστέψτε με!)



3 σχόλια:

  1. Άννα μου Χριστός Ανέστη, καλώς τα δέχθηκες .Σε καταλαβαίνω..κι εγώ το ίδιο θα έκανα, ξέρω ακόμα ότι είναι δύσκολο για τον "άλλο" μα πιστεύω όπως τα παιδιά θα συνηθίσει όταν βλέπει ότι τον αγαπάτε το ίδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστός Ανέστη!
    τι γλυκο δωρακι ειναι αυτο???τι ματακια ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστός Ανέστη!!!
    Χρόνια Πολλά,με υγεία και χαρά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή