Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Κι ενα ακόμα γιλέκο..

Καλά γιλέκο δεν το λες! Ούτε και πόντσο , αλλά ούτε και μπλούζα...
Όπως και να έχει είναι ένα άνετο, ριχτό, ζεστό πλεκτό! Το σχέδιο του από το raverly και θα το βρείτε εδώ  και είναι και δωρεάν. Για όσες δεν το έχετε ψάξει ποτέ μπείτε στο raverly   κάντε εγγραφή και θα μπείτε σε ένα παγκόσμιο φόρουμ με πλέκτριες, όπου θα έχετε πρόσβαση σε άπειρα σχέδια!
Λοιπόν, τι έλεγα;; Α ναι το σχέδιο: είναι εύκολο , είναι πολύ εύκολο! Σε σημείο που το βαριέσαι δηλαδή, αλλά με λίγο χοντρό νήμα (πλέκεται με ν5 βελόνες) τελειώνει γρήγορα! Κι επιπλέον μου έδωσε και πολλές ιδέες: για παράδειγμα, σκέφτομαι αν γίνει με πιο λεπτό νήμα; κι αν αλλάξω το σχέδιο , ώστε να μην έχει αυτή τη λαστιχωτή μορφή αλλά να μπει ένα άλλο σχέδιο δαντέλας;;; Μμμμ αυτό θα είναι ένα μελλοντικό σχέδιο!
Για την ώρα το χαίρομαι ως έχει!  και ναι η δεύτερη  η φώτο , αυτή η κουνημένη (γιατί ο φωτογράφος υιός βιαζόταν!) και το χρώμα δείχνει καλύτερα αλλά και το κουμπί που "δένει" τα δυο πλαϊνά από το γιλέκο!
(Πρώτη και τελευταία ανάρτηση για αυτή τη βδομάδα αφού από αύριο τέλος η άδεια... Δε μπορώ να πω, ήταν πολύ καλά, πάρα πολύ καλά! Ξεκουράστηκα, ηρέμησα, διάβασα , έπλεξα, χάρηκα το σπίτι μου, με χάρηκε κι αυτό!
Ελπίζω να μην χαθώ για πολύ , γιατί έχω κι άλλα να σας πω και να σας δείξω: μια καινούργια ζακέτα και τα τετραγωνάκια μου που προχωρανε...) 

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Εμμονές...

 Έχω κάποιες εμμονές όσο αφορά το πλέξιμο! Δυο είναι οι κυριότερες:
  1. Δεν αφήνω πλεκτό μισοτελειωμένο! Δε μπορώ! Ή θα το τελειώσω ή θα το ξηλώσω! 
  2. Με πιάνει μια τρέλα με το νήμα που περισσεύει! Λίγο από δω, λίγο από κει. Μια κούκλα ολόκληρη από εκείνο το πλεκτό που τέλειωσε... Κάτι με πιάνει λοιπόν και θέλω να εξαφανιστεί αυτό το λίγο. Να μην μου γεμίζει τα κουτιά μου, να μην κάθεται κι αυτό μόνο , παραπονεμένο κι αχρησιμοποίητο!
Έτσι που λέτε! Κι εγώ έχω πάλι μαζέψει μπόλικο νήμα! Οπότε το μυαλό μου έψαχνε τι να κάνει... Και φυσικά σκέφτηκα τι άλλο μια κουβερτούλα με τετραγωνάκια! Άλλωστε οι πλεκτές κουβέρτες μου είναι από τα πλεκτά που αγαπιούνται πολύ από όλα τα μέλη της οικογένειας!


Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά! Γιατί τα υπόλοιπα νήματα είναι διαφορετικές ποιότητες, άλλα πιο λεπτά άλλα πιο χοντρά...
Οπότε σκέφτηκα το εξής:
  • επέλεξα ένα σχέδιο για το τετραγωνάκι μου
  • τα τετραγωνάκια τα πλέκω ή με νούμερο 3,5 ή με νούμερο 4 κι αντίστοιχα πλέκω είτε 5 είτε 4 κύκλους έτσι ώστε τα τετραγωνάκια μου να έχουν το ίδιο μέγεθος (δείτε τη φώτο)
  • όταν με το καλό θα τελειώσουν τα τετραγωνάκια , θα πάρω νήμα σε ουδέτερο χρώμα (σίγουρα σκούρο και μάλλον μαύρο;;;;) και πρώτα θα πλεξω σε κάθε ένα τετραγωνάκι ένα γύρο ας τον πούμε "διορθωτικό"! Τι εννοώ; Τα τετραγωνάκια στα οποία έχω πλέξει 4 γύρους  με αυξήσεις θα "διορθώσω" τον αριθμό τον πόντων ανά πλευρά, ενώ στα υπόλοιπα δεν θα γίνουν αυξήσεις. Και ύστερα τα τετραγωνάκια θα ενωθούν! 
  • κι επειδή το όλο πλάνο είναι μακροχρόνιο ...δεν το βιάζομαι καθόλου! ο στόχος είναι να πλέκω ένα τετραγωνάκι τουλάχιστον την ημέρα! Και κάθε ένα τετραγωνάκι που φτιάχνω αμέσως φροντίζω να κρύψω τις κλωστούλες του! Γιατί αν το αφήσω για το τέλος ... θα είναι θέμα! 
Τι λέτε για το πλάνο μου;;; Μέχρι στιγμής έχω 21 τετραγωνάκια ( 10Χ10 εκ) και μπόλικο νήμα! (εκτός από αυτό της φωτογραφίας υπάρχει κι άλλο από το απόθεμα της μαμάς μου....)

(Εννοείται πως είμαι ακόμα σε άδεια! 'Αλλος άνθρωπος, ήρεμη και χαρούμενη! Μέχρι και 2η ανάρτηση μέσα σε μια βδομάδα έκανα! Κι έπεται κι άλλη με το τελευταίο μου γιλέκο- πόντσο!) 

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Yarn day (ή ημέρα νήματος)!

Έχω άδεια!
Μέτα από αρκετό καιρό έντονης δουλειάς και πίεσης έχω άδεια! Κι έχω και στόχο σε αυτή την άδεια: πέρα από τα καθημερινά και τα βασικά που ούτως ή άλλως δεν μπορώ να τα αποφύγω, θα κοιτάξω να ξεκουραστώ και να ασχοληθώ με ότι με ευχαριστεί!
Έτσι, σήμερα Δευτέρα, ανασκουμπώθηκα και αποφάσισα να τακτοποιήσω τα νήματά μου. Είναι η χαρά κάθε πλέκτριας νομίζω να αγοράζει νήματα! Τόσα χρώματα, τόσες ποιότητες , τόσες δυνατότητες... Αλλά και να τα έχεις όλα όμορφα και συμμαζεμένα είναι ...μια πρόκληση.
Ψάχνοντας κάτι προχθές εντόπισα ένα ντουλάπι στη βιβλιοθήκη μου που μέσα του είχα αποθηκεύσει ντοσιέ και φακέλους από παλιότερα σεμινάρια που είχα παρακολουθήσει. Κι όταν λέω παλιότερα εννοώ δεκαπενταετίας... αρχαία ιστορία, δηλαδή!. Το ντουλάπι άδειασε, το καλάθι της ανακύκλωσης γέμισε κι ήρθε η ώρα να μπουν τα νήματα!
(καλά, κρύβει ένα συμβολισμό μπορώ να πω το ότι πέταξα τις παλιές σημειώσεις της δουλειάς κι έβαλα μέσα νήματα... )
 Πρόσφατα απέκτησα μια ανέμη να την πω; μια κουβαριάστρα; δεν ξέρω καν αν υπάρχει ελληνικό όνομα!(δώρο από φίλη αγαπημένη και την ευχαριστώ κι από εδώ!)  Πάντως είναι ένα γκατζετάκι που τυλίγει το νήμα σε πανέμορφα κουβάρια! Από τη μια βάζεις την κλασσική ανέμη από την άλλη αυτό και σε πέντε λεπτά .. έχεις ένα τέλειο κουβάρι!
Έστρωσα που λέτε τα εργαλεία μου στο τραπέζι της κουζίνας
κι είχε κι ωραία λιακάδα, έφτιαξα και καφεδάκι κι άρχισα να τυλίγω! Σε καμιά ώρα το τραπέζι ήταν κάπως έτσι
ενώ σύντομα παραγωγή μου σε κουβάρια ήταν αυτή:
Ωραία, ε;;; Συνολικά έφτιαξα δεκαεφτά υπέροχα, λαχταριστά  κουβάρια! Έτοιμα να τα πλέξω και να γίνουν ζακέτες, μπλούζες, κουβέρτες!
Τα έβαλα στο ντουλάπι και πρόσθεσα κι άλλα κουβάρια, αυτά που είναι έτοιμα και τυλιγμένα! (βέβαια η γωνίτσα του είναι σκοτεινή και η φωτογραφία χάνει σε χρώμα και ζωντάνια!)

Μμμμ μπορώ να πω πως είχα μια όμορφη μέρα!

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Χειμωνιάτικη Κυριακή....

Πως είναι οι χειμωνιάτικες Κυριακές; Μελαγχολικές θα μου πείτε! Με συννεφιά και βροχή και λίγο κρύο... Με το βάρος ότι αύριο ξημερώνει Δευτέρα (άρα θα πάμε στη δουλειά...) και ότι θα πρέπει να γίνουν όσο πιο πολλά γίνεται από τις δουλειές και τις υποχρεώσεις για να είναι λίγο πιο άνετη η βδομάδα που θα έρθει. Ποτέ δεν προλαβαίνεις να ξεκουραστείς.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.
Υπάρχει κι άλλη.
Οι χειμωνιάτικες Κυριακές σημαίνουν στρωμένο τραπέζι κι όλοι μαζί να τρώμε φαγητό που μόλις έχει βγει από το φούρνο.  Το τζάκι να είναι αναμμένο και να μας κάνει συντροφιά. Να τελειώνεις κάποια στιγμή τις δουλειές σου και να κάθεσαι στη γωνιά σου με ένα πλεκτό στην αγκαλιά σου και να ηρεμείς και τα παιδιά να διαβάζουν ( ή να κάνουν πως διαβάζουν) και το έτερο ήμισυ να σχολιάζει τα νέα. Είναι μια βόλτα το βραδάκι με το σκύλο στο χωρίο, αυτή που όλη την εβδομάδα δεν προλάβαινες να πας...
Το ποτήρι μισοάδειο, το ποτήρι μισογεμάτο. Όλη μέρα έβλεπα το ποτήρι μισοάδειο κι ύστερα διάβασα την ανάρτηση της Αχτίδας ... και σκέφτηκα ότι μάλλον είναι μισογεμάτο. Ότι μάλλον άφησα σήμερα το θεριό (βλέπε άγχος) να με καταπιεί και να με αποπροσανατολίσει από αυτό που χρόνια ξέρω : Δεύτερη ζωή δεν έχει!

Τις προηγούμενες Κυριακές είχα τα πλεκτά που βλέπετε στο πλάι στην αγκαλιά μου. Τα παίδεψα , με παίδεψαν, τα αγάπησα ,  κάποια τα χάρισα, μου έμαθαν πολλά και μου χάρισαν στιγμές ηρεμίας και δημιουργίας. Με τη σειρά που εμφανίζονται τα σχέδια είναι τα εξής: 
  1. Βonnies-wish  ( η επιτομή της πλεξίδας) 
  2. Combination (test knitting για τη φίλη μου την Ελένη)
  3. 22-little-clouds (σάλι - κασκόλ για μια δώρο για μια φίλη που αγαπώ πολύ με νήμα από την Αγκέλικα
  4. My first hug (test knitting για τη Μαριέτα αυτή τη φορά και δωράκι για τη βαφτισιμιά!)
  5. Bandana cowl (κι ένας γιακάς για το γιο)