Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Καρέκλες!

Ναι το ξέρω, το θέμα είναι επίκαιρο αλλά δεν έγινε εσκεμμένα!
Ράφτηκαν τα εξάγωνα, ενώθηκαν μεταξύ τους σε διαφορετικά σχήματα και σχεδιασμούς, βγήκαν τα χαρτάκια- οδηγοί κι ύστερα κάθε ένα κομμάτι ράφτηκε με πισωβελονιά (αόρατη μπορώ να πω) πάνω σε ύφασμα! Τα υφάσματα περάστηκαν στις καρέκλες και ... έτοιμη η αλλαγή στη κουζίνα, έτοιμο και το πρώτο project με εγγλέζικο patchwork!
Κι αν τα μοτίβα από τα υφάσματα ήταν απολύτως κοριτσίστικα, άρεσαν και στους άντρες του σπιτιού, που κατέχουν τη συντριπτική πλειοψηφία! (μου είπαν κιόλας "καλοραμμένα είναι..." - η "κριτική επιτροπή!")
Τα σχόλια τα δικά μου:
  • η διαδικασία είναι εύκολη και απλή, υπομονή και όρεξη να έχεις!
  • οι δυνατότητες με τα σχήματα και τα σχέδια που μπορούν να σχηματιστούν είναι απεριόριστα- και οι ιδέες για project το ίδιο!
  • δε θέλει ραπτομηχανή, εξοπλισμό ή κάτι σύνθετο και ακριβό! βελόνα, κλωστή και ψαλίδι έχουμε όλες, σωστά;;;
  • το να παίζεις με τα υφάσματα, να δημιουργείς σχέδια, να φτιάχνεις ένα νέο ύφασμα με αυτό και ύστερα να δημιουργείς κάτι χρηστικό με αυτό... αξία ανεκτίμητη!

Θα επανέλθω σίγουρα και σύντομα! Για την ώρα ... συλλέγω υφάσματα! (θα αδειάσουν οι ντουλάπες!!!) 

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Άλλα (αλλά σημαντικά!)

Κανονικά θα έπρεπε να έχω τελειώσει τα patchwork μου... να τα έχω μοστράρει και να σας τα δείχνω... Όμως κάτι ευχάριστο προέκυψε στη δουλειά και βρέθηκα σήμερα να κάνω ένα ταξίδι αστραπή στην πρωτεύουσα. Χαράματα έφυγα, μεσημέρι γύρισα κι ελπίζω από αύριο να βρω τους κανονικούς μου ρυθμούς (και τις βελόνες μου!)
Τι θέλω όμως να σας πω;;;; (και κάθομαι βραδιάτικα και γράφω).
Σήμερα έγινα αποδέκτης αγάπης. Κατέβηκα στην Αθήνα και στο αεροδρόμιο με περίμενε η φιλενάδα μου! Αγγάρεψε τα παιδιά της - κι αυτά πρόθυμα ήρθαν- και με παρέλαβαν από το αεροδρόμιο, με πήγαν στο ραντεβού μου και αφού κάναμε μια στάση ηρεμίας στο σπίτι της (που είχε και κόκκινο χαλί! το τονίζω!) μετά με πήγαν εγκαίρως ξανά στο αεροδρόμιο. Ούτε κατάλαβα τίποτα από το χάος της κίνησης στην πόλη, ήμουν και ήρεμη και χαλαρή και δεν προβληματίστηκα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Βασικό γιατί είχα ήδη αρκετό άγχος, οπότε η φίλη μου με βοήθησε και ελάφρυνε κατά πολύ τη μέρα μου.
βοήθεια χεριώνΜεγάλο πράγμα η φιλία και μεγάλο πράγμα να έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται! Το ευχαριστώ καμιά φορά είναι λίγο....

Αλλά θέλω και κάτι ακόμα να μοιραστώ. Συνταξίδευα στην επιστροφή με μια μικρή μαμά, που είχε στην αγκαλιά της μια γλυκιά μπεμπούλα! Η μπέμπα αναστατώθηκε από το κόσμο και τη φασαρία και η μανούλα με γλυκά λόγια, με χάδια ακόμα και με το θηλασμό προσπαθούσε και την ηρέμησε. Γλυκιά και όμορφη εικόνα... Όλοι χάζευαν και χαμογελούσαν στη μπέμπα.
Σα κατεβήκαμε όμως ... όλοι βιαζόντουσαν να φύγουν, να πάνε στα σπίτια τους.. Έμεινε η κοπέλα με ένα βρέφος στην αγκαλιά, μια βαλίτσα με ροδάκια κι ένα πορτ μπεμπε... α! και δυο μόνο χέρια! Και κανείς ούτε από τους επιβάτες αλλά ούτε από τους συνοδούς να είναι πρόθυμος να βοηθήσει. Πως καταντήσαμε έτσι;;;
Το θεώρησα αυτονόητο να πάω και πήγα και τις συνόδεψα και τις παρέδωσα στη γιαγιά που τις περίμενε. Αλλά απόρησα και απορώ: γιατί είμαστε έτσι;;; Ποια ακριβώς στιγμή στην ιστορία μας ως λαός γίναμε τόσο... γαϊδούρια που δεν απλώνουμε το χέρι μας να βοηθήσουμε;;; Η κοπέλα θα μπορούσε να ήταν αδερφή μας, παιδί μας, φίλη μας.
Τι θέλω να πω;;;
Θέλω να πω πως είναι απλό, είναι εύκολο , είναι μέσα στο dna μας, δε κοστίζει τίποτα : απλώνουμε το χέρι μας και βοηθάμε. Το διπλανό μας, το γείτονά μας, το φίλο μας και λέμε και καμιά καλημέρα, σκάμε και κανένα χαμόγελο! Κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη και πιο γλυκιά!
Και πιστεύω ότι με κάποιο μαγικό τρόπο το καλό που κάνει ο καθένας μας  γυρνάει πίσω και μας βρίσκει! Αφήστε που έτσι μπορεί να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος!


Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Έπιασα βελόνα και κλωστή Νο2! (τα σύνεργα!)

Το έργο προχωράει με ταχύ ρυθμό! Εξάγωνα .. πολλά εξάγωνα, έχουν ραφτεί , έχουν ενωθεί, έχουν διαταχθεί και επαναδιαταχθεί προκειμένου να βγάλουν ένα σχήμα, ένα σχέδιο και καθώς ετοιμάζονται είπα να σας δείξω τα σύνεργα!
Το καλό με αυτή τη μορφή του patchwork είναι ότι δεν πιάνει χώρο! Δυο κουτάκια αρκούν! Κι ιδού τα δικά μου! Το αριστερό ένα απλό μεταλλικό, το δεξί το είχα καιρό , από τα παιδιά ήταν νομίζω το στόλισα και με χρωματιστή χαρτοταινία κι εξαφάνισα τις ατέλειές του! Δείτε και τι βάζω μέσα!
Δεν είχα και μαξιλαράκι για τις βελόνες μου και τις καρφίτσες μου! Κι έφτιαξα ένα με βελονάκι! Κι δεν ξέρω γιατί αλλά το έκανα σα γύφτικο σκεπάρνι! Τι κουμπί, τι χάντρες... ότι έβρισκα πάνω του το έβαλα! Υποσχέθηκα όμως στον εαυτό μου πως  θα φτιάξω κι ένα όμορφο! (σα ντονατ μοιάζει... είπε ο καλός μου....;-(  
Και επειδή έχω μπει για τα καλά στο άθλημα... σήμερα μου ήρθε η έμπνευση - αλλά και η ανάμνηση! Εξηγούμαι: στη παρουσίαση στη Χειροτέχνικα η Μάνια μας είχε πει πως παλιά το patchwork φτιαχνόταν με τα παλιά υφάσματα- ότι υπήρχε στο σπίτι! Η όλη παρουσίαση είχε μείνει στο μυαλό μου και μάλλον η συγκεκριμένη πρόταση - αλλά και προτροπή να επαναχρησιμοποιούμε ότι είναι σε αχρηστία στο σπίτι μας- είχε μπει σε συγκεκριμένο συρταράκι! Κι όπως σκεφτόμουν τι να χρησιμοποιήσω για βάση, άνοιξε το συρταράκι ... και πάει η παλιά παπλωματοθήκη! Είχε το κατάλληλο πράσινο που ήθελα και ήταν στη ντουλάπα αχρησιμοποίητη ... τουλάχιστον... 3-4 χρόνια!
Χαράκια δεν έχουμε, αλλά έχουμε μεζούρα! Σαπουνάκι δεν έχουμε αλλά έχουμε ένα άσπρο μολύβι! Πάγκο εργασίας δεν έχουμε, αλλά έχουμε τραπέζι κουζίνας! Ας στρωθούμε λοιπόν!
Με λίγα λόγια θέλω να σας πω : πως καλή διάθεση να υπάρχει και με τα υλικά που υπάρχουν στο σπίτι μας, μπορούμε να κάνουμε patchwork αλά αγγλικά!


Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Έπιασα βελόνα και κλωστή!

Ναι, είναι γεγονός... άφησα για λίγο στην άκρη τις βελόνες πλεξίματος και τα βελονάκια και έπιασα βελόνα και κλωστή!
Το "μικρόβιο" μου είχε μπει από την περσινή ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΚΑ, όπου η Μάνια, μετρ του είδους, έκανε μια παρουσίαση κι έσπειρε ένα σποράκι.... Βέβαια, να ομολογήσω πως όταν μετά μιλήσαμε της είπα " patchwork;;;; στη σύνταξη!!!!!!!" (και αργώ ακόμα!).
Ύστερα ήταν οι αναρτήσεις της keywoman τις οποίες πάντα θαυμάζω...
Και η Σοφία από τη γελαστή κλωστή
(και άλλες πολλές γυναίκες που φτιάχνουν αριστουργήματα, αλλά για λόγους οικονομίας δεν αναφέρω, και μην με παρεξηγείτε!) 
Ε, πολλά δεν ήθελα... Άρχισα τα βράδια να ψάχνω στο ίντερνετ. Σχέδια, υφάσματα και υλικά και κυρίως τεχνικές! Γιατί μια ραπτομηχανή στο σπίτι υπάρχει αλλά είναι τουλάχιστον 400 κιλών και για αυτό αποσύρθηκε... Αφήστε που εγώ δεν έχω το χώρο μου (ένα διθέσιο καναπεδάκι έχω κατοχυρώσει ως γωνιά μου, ως χώρο μου κι εκεί βολεύομαι...) και χρόνο δεν έχω πολύ ώστε να μπορώ να στήνω και να ξεστήνω την "προίκα" μου!
Ψάχνοντας λοιπόν, βρήκα μια ανάρτηση-tutorial της keywoman αλλά κι άλλη μια της Μάνιας (θα την βρείτε εδώ    και αποτελεί μέρος της σειράς μαθημάτων patchwork της Μάνιας στο ftiaxto.gr).
Και οι δυο λοιπόν μιλούσαν για αγγλικό patchwork με χαρτί! Σε απλά ελληνικά: εξάγωνα χάρτινα ντύνονται με ύφασμα και μετά ράβονται μεταξύ τους προκείμενου να δημιουργήσουν το νέο μας ύφασμα!  Για λεπτομέρειες μπείτε και στις δυο αναρτήσεις, είναι καλογραμμένες και αναλυτικότατες!
Η ιδέα υπήρχε, η τεχνική βρέθηκε μου έμενε να βρω το project και τα υλικά! Στο τελευταίο βοήθησαν τα capital control οπότε αναφώνησα "Με ότι υπάρχει στο σπίτι και υφάσματα από το μαγαζί με τα ρετάλια της περιοχής!" Όσο για το project... μαξιλαράκια για τις καρέκλες τις κουζίνας σκέφτομαι... αλλά θα δούμε πως θα εξελιχθεί!
Για την ώρα ... ξεκίνησα! Και πάει πιο γρήγορα από ότι περίμενα! Μετά τα πρώτα εξάγωνα, προχωράω πολύ πιο γρήγορα κι έχω περιορίσει τις βελονιές μου στις ελάχιστες! Κι έχω αποκτήσει κι άποψη! Δηλαδή ενώ είχα ένα αρχικό σχέδιο στο μυαλό μου κι έφτιαξα τα απαιτούμενα 60 τετραγωνάκια... τα έστησα.. και δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα το βρήκα "βαρύ". Προχώρησα σε επανασχεδιασμό λοιπόν το σχεδίου!

(Συνεχίζεται... ) 

 

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Βελονάκι ή βελόνες;;;

Κάποιες πλέκουν μόνο με βελονάκι κι άλλες μόνο με βελόνες. Υπάρχουν και πολλές - κι εγώ μέσα σε αυτές που πλέκω και με τα δυο! Τι προτιμώ;;;;
Το βελονάκι είναι πιο απλό, πιο γρήγορο κι έχω την αίσθηση πως οι βελονιές του είναι πεπερασμένες. Τρώει περισσότερο νήμα και βγάζει λίγο πιο vintage αποτέλεσμα, πιο "γιαγιαδίστικο"! Αλλά είναι η χαρά της ταχύτητας και του αβασάνιστου πλεξίματος! Και είναι γεγονός πως δε έχει βρεθεί ακόμα μηχανικός τρόπος να υποκαταστήσει το βελονάκι!
(Το πολύχρωμο σάλι είναι πλεγμένο με βελονάκι, σε δυο βδομάδες - νομίζω- με ένα απλό σχέδιο που θα το βρείτε εδώ) 








Πάμε στις βελόνες... Οι βελόνες είναι πιο σύνθετες... οι βελονιές και οι συνδυασμοί τους περισσότεροι. Αν πεις να κάνεις ένα σχέδιο με πλέξη ζέρσεϊ (μια σειρά καλή, μια σειρά ανάποδη) οκ... είναι απλό ως βαρετό! Αν πας κάποια βήματα πιο κάτω, κάνεις δαντέλα με πλεξίδες και ολίγον από drop stitch... γίνεται το λοιπόν σύνθετο και το αποτέλεσμα σε δικαιώνει ( αν φυσικά ξεπεράσεις το κρίσιμο σημείο που θες να πετάξεις το πλεκτό από το παράθυρο!
(Το γαλάζιο σάλι είναι πλεγμένο με βελόνες. Μου πήρε αρκετές βδομάδες να το τελείωσω και ώρες ώρες ήταν βασανιστικό! Κάθε σειρά του είναι διαφορετική και ήθελε το 100% της προσοχής  μου! Είναι όμως από τα πλεκτά που δε σκέφτεται κανείς ότι είναι χειροποίητο! Το σχέδιο θα το βρείτε εδώ.
Εσείς τι προτιμάτε;;;













(και ναι! έκανα ανάρτηση μέσα σε 10 μέρες!!! έσπασα το ατομικό μου ετήσιο ρεκόρ νομίζω! Αλλά είμαι σε οίστρο δημιουργίας μου φαίνεται! Ξεκουράστηκα από τις διακοπές, τα βρήκα με τον εαυτό μου και το περιβάλλον μου, ιεράρχησα τις προτεραιότητες μου και επέλεξα να μην αφήνομαι στις καταστάσεις...
Κι ετοιμάζω κι άλλα.. γιατί... έπιασα βελόνα και κλωστή! )