Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Χαλκιδική

Τι σας έχω πει για το σπίτι στη Χαλκιδική;;;
Το σπίτι που λέτε στη Χαλκιδική χτίστηκε πριν από ... τριάντα χρόνια από τους γονείς μου, όταν είχαν περίπου την ηλικία που έχουμε τώρα εγώ και ο καλός μου! Ήταν το μεράκι τους , το δημιούργημα τους και γινόταν σιγά σιγά και για χρόνια, ανάλογα με τις δυνατότητες τους. Είναι το σπίτι μου το πατρικό, εγώ έτσι το λέω και είναι το μέρος εκείνο όπου η παρουσία τους είναι τόσο έντονη, θαρρείς και δεν έφυγαν ποτέ...
Επί χρόνια λοιπόν το σπίτι ήταν εκεί, πηγαίναμε τα σκ, κάποια σκ, άντε και το Πάσχα, γιατί τα χρόνια ήταν τα καλά και πάντα επιλέγαμε για διακοπές νησιά και μακρινούς προορισμούς, για να δούμε και κάτι άλλο.

Ήρθαν όμως και τα χρόνια τα δύσκολα κι έτσι γυρίσαμε στο σπίτι, είπαμε πολλές φορές το γνωστό ρητό " Σα τη Χαλκιδική δεν έχει!"  κι άλλες τόσες είπαμε Δόξα ο Θεός που έχουμε το σπίτι!
Φέτος όμως... κάτι άλλαξε. Ίσως επειδή μεγαλώσαμε και φτάσαμε στη κατάλληλη ηλικία... δε ξέρω, πάντως για πρώτη φορά -για μένα τουλάχιστον- ένοιωσα τόσο έντονα πόσο αυτό το σπίτι είναι ένα λιμάνι, ένα ησυχαστήριο, ένα μέρος για να γαληνέψω  και να έρθω κοντά με τους ανθρώπους μου, με τον εαυτό  μου, με τη φύση!
Κι έτσι πήραμε μια απόφαση με τον καλό μου: ένα σκ κάθε μήνα θα πηγαίνουμε στο σπίτι, μόνοι μας με το σκύλο για παρέα μόνο! Θα φευγουμε από Παρασκευή, για να κερδίζουμε όλο το Σάββατο και θα ξεκινήσουμε σιγά σιγά να συμμαζεύουμε, να επιδιορθώνουμε , να συντηρούμε! Ο καλός μου έχει αναλάβει το τεχνικό κομμάτι και το έχει! Όσο για μένα, πέρα από το νοικοκυριό, έχω να ασχοληθώ με τους κήπους.... βουνό μου φαίνεται...και τόσα να γίνουν... αλλά δε το βάζω κάτω! Ε.. προσθέστε και κάποιες εργασίες εσωτερικές, οργανωση στις ντουλαπες, διακόσμηση.... ένα τεράστιο, πολύπλευρο και πολυσύνθετο project!
Φύγαμε λοιπόν τη Παρασκευή με καλοκαιρινό καιρό και καλή διάθεση! Είδαμε τη πανσέληνο, ήπιαμε ουζάκι στο κοντινό χωριό, παίξαμε με το Λούμπα αλλά και με μια αδέσποτη ψιψίνα! Και ο καλός μου έτριψε παντζούρια κι εγώ έπλυνα κουρτίνες (δεν είχε μόνο ρομαντζάδα!) Αλλά είχαν άλλη γλύκα αυτές οι δουλειές, θες η αύρα του σπιτιού, θες ο καλός καιρός, θες η ησυχία του φθινοπώρου...
Και γύρισα γεμάτη ιδέες από πράγματα που θέλω να φτιάξω (κορνίζες με decoupage, μικρά καρεδάκια για τα κομοδίνα, ένα patchwork...) και κάθε βράδυ με χαρτί και μολύβι μελετάω στο δίκτυο πως θα αναστήσω τον κήπο! Αααα εχω βαλει και στο πρόγραμμα μια ζακέτα για εκεί....


Στο μεταξύ έφτιαξα και μια απλή πάνινη και μεγάαααλη τσάντα! Απλή στη κατασκευή της, με υπέροχο ύφασμα, κατάλληλη για να πηγαίνω τα σιδερωμένα και να γυρνάω τα άπλυτα! Σας προσγείωσα απότομα το ξέρω με τα σιδερωμένα και τα άπλυτα!
Επόμενη εξόρμηση;;; στις 7/10, πρώτα ο Θεός (και τι ωραία που είναι να έχεις κάτι να περιμένεις!)

3 σχόλια:

  1. Λοιπόν, πολύ σας χαίρομαι παιδιά!! Θα το κάνετε το σπίτι κουκλίστικο. Στην καλύτερη περίοδο θα αναστήσεις και τον κήπο αφού θα μπορείς να σκαλίσεις, να βάλεις πολλούς βολβούς κι άλλα πολλά. Το patchwork και τις άλλες χειροτεχνίες περιμένω να τις δω πώς και πώς. Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ Ευγενία μου να είσαι καλά! Όρεξη , όνειρα και μεράκι έχουμε... με το χρόνο ζοριζόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή