Καλή χρόνια. Υγεία, αγάπη, δημιουργία και ... φιλία!
Ναι η σημερινή ανάρτηση δεν έχει να κάνει με πλεκτά, ούτε με κλωστές , ούτε με νήματα. Έχει να κάνει με στιγμές, στιγμές μικρές μα μαγικές!
Και έχει να κάνει με το μεγαλύτερο δώρο... τη φιλία.
Ζω μια δύσκολη περίοδο αυτή την εποχή ... με μπόλικο άγχος στη δουλειά και με την κρίση να έχει κάνει πρωτοχρονιά στο σπίτι μου αλλά...
Μπορεί να γκρινιάζω για πολλά πράγματα αλλά ευγνωμονώ και το Θεό για τους φίλους που με αξίωσε να έχω...
Κι ίσως η φώτο να φαντάζει παράταιρη αλλά θα σας εξηγήσω. Είναι τραβηγμένη καλοκαίρι έξω από το αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου. Ο ήλιος κι αν δεν φαίνεται λάμπει. Κι η δροσιά του πλάτανου δε φαίνεται αλλά είναι εκεί και στη σκιά του καθόμασταν και δροσιζόμασταν. Και παρατηρήστε και το πως είναι χτισμένο το μουσείο.. δείτε πόσο συμπαγής και γερός μοιάζει ο τοίχος...
Αυτό είναι για μένα η φιλία, λάμπει και φωτίζει τα πάντα, στη σκιά της ξαποσταίνεις και δροσίζεσαι και είναι συμπαγής και αδιάρρηκτη.
Το μεγαλύτερο δώρο.
Ναι η σημερινή ανάρτηση δεν έχει να κάνει με πλεκτά, ούτε με κλωστές , ούτε με νήματα. Έχει να κάνει με στιγμές, στιγμές μικρές μα μαγικές!
Και έχει να κάνει με το μεγαλύτερο δώρο... τη φιλία.
Ζω μια δύσκολη περίοδο αυτή την εποχή ... με μπόλικο άγχος στη δουλειά και με την κρίση να έχει κάνει πρωτοχρονιά στο σπίτι μου αλλά...
- μια φίλη μου έστειλε κυδώνι γλυκό και μια αγκαλιά ανεμώνες ( το αγαπημένο μου λουλούδι!) και είναι δίπλα μου κάθε μέρα με την καλημέρα της και τη γλυκιά της την κουβέντα
- μια άλλη δεν ξεχνά κάθε μέρα να με πάρει τηλέφωνο και να κάτσει να ακούσει με υπομονή την γκρίνια μου
- και σήμερα μαζεύτηκε όλη η παρέα που ήμασταν πριν από είκοσι- φεύγα χρόνια και μας παρέσυρε στο γέλιο ...
Μπορεί να γκρινιάζω για πολλά πράγματα αλλά ευγνωμονώ και το Θεό για τους φίλους που με αξίωσε να έχω...
Κι ίσως η φώτο να φαντάζει παράταιρη αλλά θα σας εξηγήσω. Είναι τραβηγμένη καλοκαίρι έξω από το αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου. Ο ήλιος κι αν δεν φαίνεται λάμπει. Κι η δροσιά του πλάτανου δε φαίνεται αλλά είναι εκεί και στη σκιά του καθόμασταν και δροσιζόμασταν. Και παρατηρήστε και το πως είναι χτισμένο το μουσείο.. δείτε πόσο συμπαγής και γερός μοιάζει ο τοίχος...
Αυτό είναι για μένα η φιλία, λάμπει και φωτίζει τα πάντα, στη σκιά της ξαποσταίνεις και δροσίζεσαι και είναι συμπαγής και αδιάρρηκτη.
Το μεγαλύτερο δώρο.
καλως σε βρηκα! χρονια πολλα κ καλη χρονια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη χρονια με υγεια πανο απο ολα και μην αγχονεσαι ολα θα φτιαξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη χρονια με υγεια πανο απο ολα και μην αγχονεσαι ολα θα φτιαξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις τέτοιες φίλες και αγχώνεσαι ??? Γιατί ??? Να κοιτάς τα ευχάριστα γύρω σου, τα άλλα πέτα τα στο καλάθι των αχρήστων !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα την αγάπη που σε περιβάλλει, άσχημα όλοι έχουμε, ΦΙΛΟΥΣ θέλουμε
Φιλιά !!!
Άννα μου καλή χρονιά με υγεία, χαρά και φιλίες αθάνατες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Αννα μου καλή και ευλογημένη χρονιά σου εύχομαι και να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς , είναι σπουδαία υπόθεση η φιλία , έχα χάδι ένα φιλί .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ
Καλή χρονιά πάντα με τη συντροφιά καλών φίλων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάω και τον πλάτανο που έχει κι αυτός την ιστορία του. Ιστορία από αυτές που καλό είναι να θυμόμαστε. Εκεί λένε έδωσε η Ψαροκώσταινα τον οβολό της.
Τι γλυκιά ανάρτηση!Καλή Χρονιά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σύμφωνη με βρίσκει η προηγούμενη ανάρτησή σου.....
είσαι όντως τυχερή και ευλογημένη.....η φιλία είναι ανεκτίμητο δώρο και να χαίρεσαι που το χεις.....ό,τι και να σε στενοχωρεί αγνόησέ το γιατί αν το σκέφτεσαι συνέχεια του δίνεις πιο πολύ αξία από ότι έχει πραγματικά. και στο κάτω κάτω γιατί να μην γκρινιάζεις? είναι και αυτό κάτι που θα φύγει σιγά σιγά αν φύγει , κι αν δεν φύγει είναι ρε παιδί μου ένας τρόπος έκφρασης , κάτι σαν βαθύς αναστεναγμός ας πούμε.....είσαι πολύ γλυκιά και αυτό.....τα σκεπάζει όλα....
ΑπάντησηΔιαγραφή