Μια "αφράτη" ανάρτηση

Πάλι εξαφανισμένη και ολίγον εώς πολύ κουρασμένη και κάτι τις πιασμένη...
Αλλά,
έφτιαξα ένα υπέροχο αφράτο γιακά και δεν μπορούσα να μην σας το δείξω! Το σχέδιο είναι της Αλεξάνδρας που μπορείτε να επισκεφτείτε το blog της πατώντας αμέσως εδώ!  Τον γιακά τον πλέξαμε πολλές μαζί (kal) σε ένα από τα ελληνικά γκρουπ του raverly.
Το σχέδιο είναι απλό, εύκολο και αβασάνιστο! Συγχωρεί τα λάθη και δεν χρειάζεται μέτρημα. Το απόλυτα εύκολο σχέδιο, αλλά και το αποτέλεσμα πολύ καλό!
Για να το πλεξω διάλεξα ένα λεπτό ακρυλικό νήμα που το είχα στο καλάθι μου... μάλλον αρκετό καιρό! Πήρα και μια λίγο πιο μεγάλη βελόνα προκειμένου να έχω ένα αφράτο αποτέλεσμα και ...έτοιμο! (έβαλα και μια σειρά χάντρες που ίσα ίσα φαίνονται)

Το φοράω συνέχεια αυτές τις μέρες που το κρύο είναι τσουχτερό και είναι όσο θέλω κομψό και ζεστό, χωρίς να είναι χοντρό! Είναι... αφράτο!

Το μεγαλύτερο δώρο.

Καλή χρόνια. Υγεία, αγάπη, δημιουργία και ... φιλία!
Ναι η σημερινή ανάρτηση δεν έχει να κάνει με πλεκτά, ούτε με κλωστές , ούτε με νήματα. Έχει να κάνει με στιγμές, στιγμές μικρές μα μαγικές!
Και έχει να κάνει με το μεγαλύτερο δώρο... τη φιλία.

Ζω μια δύσκολη περίοδο αυτή την εποχή ... με μπόλικο άγχος στη δουλειά και με την κρίση να έχει κάνει πρωτοχρονιά στο σπίτι μου αλλά...

•  μια φίλη μου έστειλε κυδώνι γλυκό και μια αγκαλιά ανεμώνες ( το αγαπημένο μου λουλούδι!) και είναι δίπλα μου κάθε μέρα με την καλημέρα της και τη γλυκιά της την κουβέντα
• μια άλλη δεν ξεχνά κάθε μέρα να με πάρει τηλέφωνο και να κάτσει να ακούσει με υπομονή την γκρίνια μου
•  και σήμερα μαζεύτηκε όλη η παρέα που ήμασταν πριν από είκοσι- φεύγα χρόνια και μας παρέσυρε στο γέλιο ...

Μπορεί να γκρινιάζω για πολλά πράγματα αλλά ευγνωμονώ και το Θεό για τους φίλους που με αξίωσε να έχω...
Κι ίσως η φώτο να φαντάζει παράταιρη αλλά θα σας εξηγήσω. Είναι τραβηγμένη καλοκαίρι έξω από το αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου. Ο ήλιος κι αν δεν φαίνεται λάμπει. Κι η δροσιά του πλάτανου δε φαίνεται αλλά είναι εκεί και στη σκιά του καθόμασταν και δροσιζόμασταν. Και παρατηρήστε και το πως είναι χτισμένο το μουσείο.. δείτε πόσο συμπαγής και γερός μοιάζει ο τοίχος...
Αυτό είναι για μένα η  φιλία, λάμπει και φωτίζει τα πάντα, στη σκιά της ξαποσταίνεις και δροσίζεσαι και είναι συμπαγής και αδιάρρηκτη.
Το μεγαλύτερο δώρο.