Αγαπώ τα γιλέκα!

Μάλλον το έχετε καταλάβει αλλά αγαπώ τα γιλέκα! Είναι άνετα , ζεστά όσο πρέπει, με αφήνουν να δουλεύω άνετα και τα συνδυάζω με πουκάμισα αλλά και ζιβάγκο! (επίσης πλέκονται και γρήγορα!) 

Έτσι έπλεξα αυτό το γιλέκο, με νήμα αφράτο, απαλό και ζεστό (drops karisma), βελόνες ν6 (και για αυτό έγινε κοντά σε μια βδομάδα!) κι ένα χρώμα ούτε σκούρο μπλε, ούτε σκούρο πράσινο... μάλλον σκούρο πετρόλ! με ένα απλό τελείωμα στο μπροστινό αλλά και μια έκπληξη στην πλάτη!

Το σχέδιο είναι δωρεάν και θα το βρείτε εδώ . Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Κι επειδή οι γιορτινές μέρες είναι τόσο κοντά (κι σιγά σιγά η πίεση της δουλειάς αλλά και της προετοιμασίας για τις γιορτινές μέρες θα αυξηθεί) , ας σας χαιρετίσω με μια χριστουγεννιάτικη  εικόνα από το σπίτι μου!

Καλές γιορτές , με υγεία, χαρά, δημιουργία!

 

Όνειρο ζω....

Ναι ναι.. όνειρο ζω σήμερα! Καλά μη νομίζετε τίποτε εκπληκτικά πράγματα (αμύθητα κέρδη στο λαχείο ή μαγικά ταξίδια)! όχι! Απλά έχω άδεια! Και είμαι στο σπίτι και έχει μπει και το σπίτι σε μια σειρά αλλά και η αναπνοή μου! Κι αφού έκανα τις δουλειές μου πρόλαβα να ασχοληθώ και με τα νήματα μου και να διαβάσω ένα βιβλίο αλλά και να μαγειρέψω λιχουδιές για τα αγόρια μου! 

Κι αφού ζω ένα όνειρο.. τι καλύτερο από μια κουβέρτα!

Μια κουβέρτα πλεγμένη με βελονάκι , με νήμα ακρυλικό  και με διάμετρο 1,5 μ! Χρησιμοποίησα 2400μ και δεν ξέρω ούτε πόσους πόντους είχε ο τελευταίος κύκλος! Κάθε κύκλος  είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο κι έτσι παρά το μέγεθός της δε βαρέθηκα ούτε στιγμή! 

Το σχέδιο - εδώ σας έχω έκπληξη!- θα το βρείτε εδώ (στο raverly φυσικά) και είναι ενός ταλαντούχου άντρα σχεδιαστή, του Frank O'Randle και  εδώ θα δείτε και το blog του: http://franknjim.blogspot.com/

Μη σας τρομάζει το μέγεθος... είναι μια εύκολη κουβέρτα, εντυπωσιακή και ζεστή και αφράτη! Πιάστε το βελονάκι κι αρχίστε! άλλωστε τι καλύτερο από μια κουβερτούλα να σε τυλίγει το χειμώνα...

Όλα μαζί!

Ναι είναι γεγονός είμαι μια απαράδεκτη blogger... Πάλι έφτασα το δίμηνο για να γράψω κάτι. Όμως ειλικρινά έχω γράψει άπειρες αναρτήσεις στο μυαλό μου,  τις έχω σχεδιάσει , τις έχω ονειρευτεί ... αλλά πάντα ο χρόνος είναι λίγος και τελικά με κερδίζει η κούραση...
Ένα δίμηνο πέρασε γεμάτο από δουλειές και πλεξίματα! Ιδέες στο  μυαλό κι άλλες στο χαρτί. Κάποια νήματα περιμένουν υπομονετικά στη σειρά τους κι άλλα μεταμορφώθηκαν ήδη. Να σας τα δείξω βιαστικά , όχι γιατί δεν τα αγάπησα αλλά για να προλάβω το χρόνο που χάθηκε!
Δυο σάλια έπλεξα ένα με βελόνες κι ένα με βελονάκι! Το πρώτο ασύμμετρο και πρωτότυπο , το δεύτερο δαντελένιο και με ιδιαίτερα λεπτό νήμα. Και τα δύο είναι σχετικά κοντά ώστε να φοριούνται στο λαιμό σα περίτεχνα κασκόλ!
Ύστερα πιάστηκα με το νοικοκυριό του χειμώνα και σκέφτηκα να αλλάξω τις κουρτίνες τις κουζίνας. Θυμήθηκα δυο υπέροχα πλεγμένα κομμάτια με βελονάκι από τη μαμά μου, που το είχα βρει κατά την περσινή μετακόμιση του αδερφού μου. Τα βρήκα και πρόσθεσα σε αυτά θυλυκακια από την πάνω πλευρά κι από την κάτω- αντί για την κλασσική δαντέλα πρόσθεσα κρόσσια- λουλουδάκια, φτιαγμένα με βελονάκι και χάντρες! Κι έτσι , ένα κομμάτι κλασσικό (σχέδιο από κάποια Εκείνη ή Πρακτική της δεκαετίας του 80;;;) άλλαξε εντελώς και στολίζει το σπίτι μου! Κι έχει το άρωμα της μαμάς μου αλλά και τη δική μου ... σκανδαλιά!

 Κι άλλα γίνανε... άλλα δεν φωτογραφήθηκαν και δωρίστηκαν,άλλα ξηλώθηκαν κι άλλα έγιναν για καθαρά εκπαιδευτικούς λόγους (πχ κάλτσες με καλτσοβελόνες!!!!!  στις οποίες θα επανέλθω!)
Αλλά είχαμε και νέα μέλη στην οικογένεια. Το μικρό Λούμπα, που αδέσποτος και χτυπημένος από αυτοκίνητο γυρνούσε στους δρόμους του χωριού... Εδώ κι ένα μήνα τον μαζέψαμε και τον φροντίσαμε, τον κάναμε να μας εμπιστευτεί και εκείνος με τη σειρά του καθημερινά βγάζει από μέσα μας άλλες πλευρές του εαυτού μας!

Είδατε; δεν κάθισα καθόλου δυο μήνες τώρα...

Μαλώστε με ... ελεύθερα!

Λίγο ακόμα και θα έκανα δίμηνο από την τελευταία μου ανάρτηση... ντροπή μου! Το άφησα το σπιτάκι μου έρημο κι αραχνιασμένο κι ότι κι αν πείτε - όσοι από εσάς συνεχίζετε να έρχεστε από δω...- δίκιο θα έχετε!
Δικαιολογίες έχω πολλές: πολύ δουλειά, αρκετή ζέστη, ένα πρόβλημα υγείας - που το πρόλαβα έγκαιρα, αλλά με τρόμαξε!- ... ε... πήγα και δέκα μερούλες στο σπίτι στη θάλασσα, σα παιδί και γω!
Στο μεταξύ ησυχία δεν είχα! Τα χέρια μου τσουκου τσούκου, πότε με τις βελόνες , πότε με το βελονάκι όλο και κάτι έφτιαχναν , για να το φορέσω, για να περνάει η ώρα, για να ξεφεύγει το μυαλό!
Λοιπόν....

• έφτιαξα σουβέρ! Σουβέρ καλοκαιρινά με λεπτό βαμβακερό νήμα για βελονάκι αλλά και με κλωστές cotton perle - ναι αυτές που χρησιμοποιούμε στα κεντήματα! Το σχέδιο είναι δωρεάν και θα το βρείτε εδώ ! Κάντε μια βόλτα στο συγκεκριμένο Blog, έχει πανέμορφα πράγματα! 

•  Ύστερα έφτιαξα ένα ακόμα μπλουζάκι! Λευκό και με ένα σχέδιο που "ζαχάρωνα" καιρό  τώρα! Το έκανα κοντομάνικο φυσικά και του έβαλα δυο όμορφα κουμπάκια για να έχει την τσαχπινιά του! Το σχέδιο θα το βρείτε εδώ, είναι πλεγμένο από πάνω προς τα κάτω χωρίς ούτε μια ραφή και η φώτο το αδικεί!
  
  Και ύστερα ήρθε ο καιρός για την πολυπόθητη άδεια!!!! Υπέροχο συναίσθημα : μαζεύεις την τσάντα σου, χαιρετάς τους συναδέλφους και ξέρεις πως ... φεύγεις, την κάνεις!!!!!!!! Για τις επόμενες μέρες δε θα φοράς ούτε ρούχα, ούτε μεικάπ , ούτε παπούτσια! Μόνο το μαγιώ σου! Κι άντε επειδή δεν είμαι και πιτσιρίκα για να κυκλοφορώ μόνο με το μαγιώ είπα να κάνω ένα μπλουζάκι - φορεματάκι- δυχτάκι! Το σχέδιο θα το βρείτε εδώ.   Είναι με βελονάκι και είναι πανεύκολο! Επιπλέον έχει πάρα πολλές δυνατότητες: κάντε το πιο μακρύ ή πιο φαρδύ! Παίξτε με τα χρώματα! Το σίγουρο είναι πως θα λάβετε πολλά και κολακευτικά σχόλια στην παραλία!
  
  Μμμ  έχω κι άλλα να σας δείξω... αλλά ούτε φωτογραφίες δεν τα έχω βγάλει ακόμα! Για την ώρα βγάζω τα ρούχα από τις βαλίτσες, τα βάζω στο πλυντήριο κτλ κτλ!!! Αλλά θα επανέλθω κι ελπίζω... σύντομα! 

Νήμα βαμβακερό

Αυτό το νήμα το έχω από πέρσι. Είχα φτιάξει με αυτό ένα σάλι αλλά μου είχε περισσέψει μπόλικο κι έψαχνα να βρω τι θα το κάνω...
Είπα να το κάνω ζακετάκι.. δεν καθόταν! Το ξήλωσα...
Πήρα κι άλλο χρώμα να το κάνω ένα μπλουζάκι.... χάλια! Δεν καθόταν με τίποτα... έβγαινε χοντρό και βαρύ και δεν ήθελε με τίποτα να στρώσει! Ε, τότε άρχισε η μάχη με το καλοκαιρινό νήμα! Γιατί και μόνο που το έβλεπα ... με έπιαναν τα διαόλια μου και ήθελα να το ξεφορτωθώ!
Βρήκα λοιπόν ένα εύκολο σχέδιο με βελονάκι (αυτό) και ... του δώσα και κατάλαβε! Καλά έργο τέχνης δεν το λες, αλλά μου κατανάλωσε αρκετά κουβάρια!
Κι αυτά που έμειναν;;; αυτά έγιναν νεσεσέρ και πορτοφολακια! Και τελικά ναι... αυτό το νήμα είναι ότι πρέπει για τέτοια πράγματα: τσάντες, νεσεσέρ, πορτοφολακια... στητό και σκληρό!
(πάντως το τελείωσα όλο -χα!- και ξέγνοιαστη από αυτό το "στριμμένο" νήμα , πάω για άλλα!)

Bronze!

Πρώτα πρώτα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη που εξαφανίστηκα! Χάθηκα χωρίς κανένα σημείο ζωής και ντροπή μου αλλά λίγο η άνοιξη και πολύ οι εξετάσεις των τέκνων, ε, βάλτε και που μεγαλώνω και κουράζομαι και αποζητώ το κρεββατάκι μου νωρίς νωρίς...

Και έχω να σας δείξω ένα σωρό! Αλλά θα ξεκινήσω πρώτα από το καμάρι μου! Σας το είχα ξαναγράψει πως έπλεκα μια αμάνικη ζακέτα, ένα γιλεκάκι καλοκαιρινό. Αυτό που δεν σας έγραψα είναι πως το σχέδιο είναι δικό μου! Λίγο σπρώξιμο από το ράβερλυ ( εδώ θα βρείτε τις βασικές οδηγίες για ένα top down ζακετάκι), μια ιδέα από ένα άλλο σχέδιο (αυτό), μετά λίγη φαντασία, ένα ωραίο νήμα (katia brisa) και μπόλικη τύχη! Χαχχαχ! Ναι γιατί θέλει και τύχη για να σου κάτσει το σχέδιο ακριβώς όπως το θες! 

Και βγήκε όπως το θέλω, ελαφρύ και αεράτο, δροσερό για το καλοκαίρι! Το σχέδιο με το διχτάκι το κάνει πικάντικο και με το πλύσιμο και το μπλοκάρισμα το διχτάκι άπλωσε (χωρίς όμως να ξεχειλώσει) κι έδωσε μια ωραία και κολακευτική Α γραμμή! 

Και όλη η διαδικασία ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλλά και διδακτική! Το δείγμα - ναι ναι το δείγμα: ένα κομματάκι στην πλέξη που θα χρησιμοποιήσουμε το οποίο το έχουμε πλύνει και μπλοκάρει για να δούμε πως ακριβώς θα συμπεριφερθεί το πλεκτό μας μετά- είναι το Α και Ω! Και όχι μόνο το εμπέδωσα αλλά για το συγκεκριμένο έκανα και δυο δείγματα: ένα μια την πλέξη κάλτσα για να υπολογίσω το φάρδος του πλεκτού αλλά κι ένα με την πλέξη δίχτυ για να υπολογίσω το μήκος του πλεκτού! 

Έχω κρατήσει τις σημειώσεις μου και κάποια στιγμή θα κάτσω να το γράψω! Για την ώρα το φοράω και το χαίρομαι! Το μπρούντζινο (bronze!)  μου!

Ήρθε το καλοκαιράκι (;)

Ήρθε το καλοκαιράκι. Ή σχεδόν ήρθε. Ημερολογιακά τουλάχιστον γιατί ο Βαρδάρης εδώ πάνω έχει καθαρίσει την ατμόσφαιρα κι έχει κάνει τα βράδια μας δροσερά και τα πρωινά μας ... ακόμα πιο δροσερά! 

Τι κι αν έχω μαζέψει όλα τα χειμωνιάτικα, τις ζακέτες και τα μπουφάν;;; Κανένα πρόβλημα! Γιατί πάνω στην ώρα τέλειωσα το τελευταίο χειμωνιάτικο project: ένα ζακετάκι αμάνικο, ένα ελαφρύ γιλεκάκι! Είναι πλεγμένο από πάνω προς τα κάτω , με κυκλικές βελόνες και χωρίς ούτε μια ραφή! Το νήμα είναι λεπτό μερινό κι ενώ κανείς θα το έπλεκε με βελόνες 3,5χιλ., εγώ διάλεξα βελόνες 4,5χιλ. προκειμένου να έχω ένα πιο αφράτο και αέρινο αποτέλεσμα! Και όντως: είναι ελαφρύ, είναι απαλό, έχει το κατάλληλο μήκος αλλά και το κατάλληλο φάρδος! 

Το σχέδιο του είναι εύκολο και θα το βρείτε εδώ ! Τολμήστε το γιατί αυτά τα ζακετάκια είναι τόσο βολικά και κομψά όπως κι αν το συνδυάσετε! 

( Και το επόμενο πάλι top down ζακετάκι είναι, αλλά αυτή τη φορά καλοκαιρινό! Γιατί που θα πάει θα έρθει το καλοκαιράκι!)

 

Ένα πόντσο για όλες τις εποχές!

Μου αρέσουν τα πόντσο! Μου αρέσουν που είναι αεράτα και ριχτά! Πιστεύω πως έχουν ένα αέρα θηλυκότητας ενώ ταυτόχρονα είναι άνετα και σπορ. Φοριούνται με ζιβάγκο το χειμώνα, με πουκάμισο στη δουλειά και με ένα τοπάκι στη βόλτα!Ναι , ναι ένα πόντσο θα σας δείξω! Είναι το τελευταίο δημιούργημά μου και είμαι πολύ περήφανη για αυτό.
Καταρχήν έχει όνομα: το λέω "υπομονή". Υπομονή γιατί το αν και το σχέδιο είναι πολύ εύκολο, εγώ το έπλεξα με πολύ λεπτό νήμα (χρησιμοποίησα βελόνες 3mm) με αποτέλεσμα να πρέπει να κάνω 22 επαναλήψεις, από 18 σειρές η κάθε επανάληψη... μας κάνει 396 σειρές!!!!!!!!! Και υπομονή γιατί το έπλεξα σε μια περίοδο πολύ ταραγμένη και αναστατωμένη για μένα, οπότε έπλεκα και μουρμούριζα "υπομονή, υπομονή..."
Το πόντσο μου είναι και πολυμορφικό! Φοριέται με πολλούς τρόπους αλλά κι όλες τις εποχές! Και μέχρι στιγμής, οπότε το φοράω κανείς δε πιστεύει ότι είναι χειροποίητο!

(Το σχέδιο του θα το βρείτε στο raverly πατώντας εδώ !  )

I am back!!!!!!! (?)

Κοντεύουν δύο μήνες από την τελευταία μου ανάρτηση... μμμμμμμ ντροπή μου! Αλλά τι δυο  μήνες... με πολύ πολύ δουλειά και πολύ κούραση. Θέλω να ελπίζω πως τα δύσκολα έχουν πια περάσει στο εργασιακό μου χώρο , οπότε είναι καιρός πια να μπω στο σπιτάκι μου!

Καταρχήν να ευχηθώ σε όλους Χριστός Ανέστη! Υγεία, χαρά και αγάπη να έχουν όλα τα σπίτια! Η πασχαλιά ήρθε και πέρασε.. και το μόνο που έμεινε από αυτή είναι φωτογραφίες από τον στολισμό του σπιτιού (στοιχειώδης ομολογώ αλλά ήταν το μόνο που πρόλαβα!). Αυγουλάκια βαμμένα κόκκινα αλλά και βαμμένα με κλωστές! (δεν ήταν δυνατό να αντισταθώ...) Ξετρελάθηκα με το αποτέλεσμα... τόσα χρώματα σε εκπληκτικούς και τυχαίους συνδυασμούς! Γελουσα όλο το Πάσχα με το καλό μου που δεν ήθελε να τα τσουγκρίσουμε " για να μην τα χαλάσουμε!"

Και έχω να σας δείξω και τσαντάκια πλεκτά για πιτσιρίκες και δεσποινίδες. Ήταν η συμμέτοχή μου στο πασχαλινό παζάρι της Μέλισσας και όπως κάθε φορά ήταν χαρά μου...

Το λουλούδι της ερήμου...

Ο δικός μου "Οδυσσέας" γύρισε το Σάββατο και ξαναέφυγε σήμερα για μέρη μακρινά κι άγονα. Τι μου έφερε όμως μέσα σε ένα μπουκαλάκι με λίγο νερό; Το λουλούδι της ερήμου!

Το βρήκε μέσα στην έρημο, ανάμεσα σε κάτι βράχια , να έχει χώσει βαθιά τις ρίζες του προκειμένου να επιζήσει! Από τα δυο κλαράκια που βλέπετε, το ένα -το πιο μικρό- είχε μια μικρή ριζούλα και σήμερα το μεταφύτεψα! Λέτε να πιάσει;;; Όσο για το μεγάλο τα μπουμπουκάκια του έχουν ανοίξει όλα!
Στο μεταξύ , εγώ, ως άλλη Πηνελόπη, τι να κάνω; Πλέκω! Έτοιμο ένα σάλι που σχεδίασε η φίλη μου η Ελένη! Στη σελίδα της στο raverly θα βρείτε κι άλλα σχέδια που έχει σχεδιάσει η ίδια! Ωραίο, ζεστό, γουστόζικο με τα κρόσσια του και γεμάτο πλεξίδες!

Άλλωστε ο καιρός σήμερα , Καθαρή Δευτέρα, έτσι βροχερός που ήταν, ήταν ότι έπρεπε για πλέξιμο!
Καλή Σαρακοστή!

Τελετή λήξης!

Σήμερα τελειώνουν οι ολυμπιακοί (και οι δικοί μας αγώνες επίσης!!!!!!) Πλέξαμε ένα σωρό πλεκτά και συμμετείχαμε ένα σωρό γυναίκες (και ένας άντρας παρακαλώ, που έδωσε χρώμα στην παρέα!)
Κλείνοντας λοιπόν ας σας δείξω και τα τελευταία μου (τα οποία έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες αλλά δεν άδειασα για να κάτσω να σας γράψω!

1. Σφουγγαράκια για το μπάνιο! Με υπόλοιπα από βαμβακερό νήμα, πολύχρωμα, πανεύκολα και υγιεινά - γιατί πλένονται ωραιότατα στο πλυντήριο! Και δεν μοιάζουν σα μπάλες από παγωτό;;; Το σχέδιο θα το βρείτε εδώ.

   

    2. Το advent mcal:  Εδώ είναι μια όμορφη σάρπα πλεγμένη με βελονάκι και με ένα αφράτο αγκορά νήμα. Το σχέδιο είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Μαρίας  και της Μάνιας. Το σχέδιο χωρίζεται σε 24 μέρη όσες και οι μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα (!) και κάθε μέρα πλέκαμε και από μια μέρα. Ε , εγώ κάπου το άφησα στην άκρη , αλλά ήρθε η ώρα του και το τελείωσα! Δείτε το σχέδιο, έχει πολλά και ενδιαφέροντα τμήματα που θα μπορούσαν κι από μόνα τους να γίνουν εκπληκτικά κασκόλ!




 (Κι αν ο στόχος μου ήταν να ξεφορτωθώ τα νήματα που είχαν μαζευτεί κάτω από το κρεββάτι μου κάποιος - ή μάλλον κάποια από ψηλά- με έβλεπε και γελούσε! Ο αδερφός μου μετακομίζει και αυτό ήταν η αφορμή να αδειάσουμε το πατρικό μου... Γύρισα σπίτι μου με μια σακούλα σκουπιδιών γεμάτη νήματα!!!!!!!!!!!!!- και καρέ, σεμέν, τραπεζομάντιλα , κουβέρτες για να προικίσουν τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου και ίσως και τα δισέγγονα μου. Αυτό όμως είναι μια άλλη ανάρτηση- ή μάλλον πολλές αναρτήσεις μαζί! Ας σας αφήσω με μια γεύση από ... μπιμπίλα!)

 

Σα να μπαίνει η άνοιξη... (ενώ οι αγώνες συνεχίζονται!)

Άλλαξε ο καιρός. Σα να μπαίνει η άνοιξη μοιάζει. Η μέρα μεγάλωσε , ο ήλιος μας φωτίζει και μας ζεσταίνει κι ενώ σε κάθε γωνιά του πλανήτη λαμβάνει χώρα κι ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο (πλημμύρες στην Αγγλία, χιόνι στην Αμερική, καύσωνας στην Αυστραλία) εμείς εδώ... στο δικό μας ανοιξιάτικο κόσμο!
Στο μεταξύ οι αγώνες συνεχίζονται. Οι αγώνες οι δικοί μας,  οι προσωπικοί μας . Αυτοί που δίνουμε όλοι μαζί αλλά κι ο καθένας ξεχωριστά με τα προβλήματα και την καθημερινότητα και καμιά φορά και με τον ίδιο μας τον εαυτό...

Αλλά έχουμε σύμμαχο τον ήλιο! και τους φίλους και τις παρέες.

 Και η παρέα στο raverly πλέκει! Και τώρα πλέκουμε για του δικούς μας ολυμπιακούς! Τι άλλο έπλεξα; Έφτιαξα μια τσάντα με όλα τα νήματα τα ακρυλικά που είχαν κατά καιρούς περισσέψει από διάφορα πλεκτά. Εύκολη , γρήγορη και με βελονάκι και το σχέδιο θα το βρείτε εδώ! Κάντε μια βόλτα στο blog, θα δείτε πολύ όμορφα πλεκτά και σε υπέροχους χρωματικούς συνδυασμούς!
Ξέρετε τι μου αρέσει πιο πολύ στη τσάντα μου;;; Κάθε σειρά, κάθε νήμα μου θυμίζει κι ένα πλεκτό! Μια τσάντα με ιστορία λοιπόν!

Καρδιά μου!

  Δεν ξέρω τι εικόνα έχετε στο μυαλό σας για μένα, αλλά εγώ και ο ρομαντισμός απέχουμε αιώνες! Επιπλέον με τον Αγιο Βαλεντίνο είμαι και μαλωμένη χρόνια τώρα, από έφηβη , γιατί πίστευα και πιστεύω ότι την αγάπη και τον έρωτα πρέπει να τον γιορτάζεις καθημερινά κι όχι να τον θυμάσαι μια φορά το χρόνο με ένα κουτί σοκολατάκια! (αφήστε που με αυτή τη λογική θα τρώγαμε σοκολατάκια μόνο μια μέρα το χρόνο, πράγμα ανεπίτρεπτο κατ' εμέ!!!)

  Αυτές όμως τις καρδούλες ... τις αγάπησα! Και δεν αντιστάθηκα! 

Το σχέδιο το βρήκα στο raverly (εδώ), τις έπλεξα με βελονάκι και υπόλοιπα από νήματα, τις γέμισα με κομματάκια από νήμα (όλα τα κρατάμε κι όλα τα χρησιμοποιούμε!) και τις στερέωσα στις ... ίσιες βελόνες μου ! (που αλλού;;;) Τις στόλισα στο βάζο του γραφείου μαζί με το υπάρχον περιεχόμενο του και ... μου αρέσουν! Και φυσικά θα τις αφήσω εκεί και μετά του Αγίου Βαλεντίνου. Γιατι η αγάπη δεν είναι μόνο για μια μέρα! Είναι για μια ζωή!

Ravellinics (ή αλλιως πλέκω, πλέκεις, πλέκει και πλέκουμε όλες μαζί!)

Χειμερινοί ολυμπιακοί αγώνες!
Ε και;;; Εμείς τύποι της Μεσογείου είμαστε , μας αρέσει η θάλασσα και η ζέστη. Τι δουλειά έχουμε με το χιόνι, το σκι και τον πάγο;;; Άσε που άμα δεν έχει στίβο, τι ολυμπιακοί και αρχαίο πνεύμα αθάνατο;;;

Για τους αγώνες δε ξέρω, αλλά εμείς στο raverly έχουμε τέτοια εποχή τους δικούς μας αγώνες! Αγωνιζόμαστε σε ομάδες ανάλογα με την εθνικότητα μας και φτιάχνουμε πλεκτά! Και μαζεύουμε τα μετάλλια μας και αγωνιζόμαστε και για τη χώρα μας!!!

(όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας, μην το ξεχνάτε!) 

Στους ολυμπιακούς του Λονδίνου ήμασταν 19 αθλητές (είχα πλέξει μια τσαντούλα) ενώ φέτος40!!!!! 

Πάμε για βάθρο , χαλαρά! 

Πέρα από την πλάκα όμως το σκεπτικό μας είναι ότι ως αθλητές βάζουμε ένα στόχο (να τελειώσω τα αρχινισμένα, να πλέξω ζακάρ, να.. , να...) και προσπαθούμε να τον πετύχουμε. Και για μας και για την ομάδα μας. Ο δικός μου ο στόχος φέτος είναι να ξοδέψω πλέκοντας όσα πιο πολλά περισσεύματα μπορώ. Να αδειάσω τις σακούλες και τα καλάθια από νήματα που είτε περίσσεψαν είτε ήταν αποτυχημένες αγορές ...

Έτσι οι πρώτες μου δημιουργίες είναι... δυο καλάθια- τσάντες! Πλεκτά με βελονάκι βασισμένα σε αυτό το σχέδιο. Και στα δυο επλεκα με τρεις κλωστές κρατημένες μαζί , και με λίγα λόγια εξαφάνισα 12 κούκλες μαλλί! Και βόλεψα και τα νήματα και τα πλεκτά μου σε όμορφες τσαντούλες!

(λείπει ο στολισμός τους... αλλα προηγούνται οι αγώνες! ) 

Μείνετε συντονισμένοι! έρχεται ανάρτηση με project  για τον άγιο Βαλεντίνο (τρομάρα μου!) - το οποίο φυσικά θα συμμετάσχει στους αγώνες!

Γιατι πλέκουμε άραγε; (και μια καινούργια μπλούζα!)

Είναι πια δυο χρόνια που πλέκω. Πλέκω με περισσότερη αυτοπεποίθηση και δεν διστάζω να κάνω και πιο μεγάλα πλεκτά και πιο περίτεχνα. Κι όταν δεν πλέκω , σκέφτομαι, ονειρεύομαι και προγραμματίζω τα επόμενα πλεκτά!
Και δεν είμαι μόνο εγώ! Είμαστε πολλές, γυναίκες από όλες τις ηλικίες, με διαφορετικές εμπειρίες, σπουδές, βιώματα. Γιατί όμως πλέκουμε; Γιατί γυρίσαμε σε μια τέχνη που πριν από δυο δεκαετίες οι περισσότερες Ελληνίδες την είχαν εξοστρακίσει από το σπίτι τους ως "μπανάλ" και μαζί με τις βελόνες και τα βελονάκια έθαψαν και τα περίτεχνα σεμεδάκια της γιαγιάς;
Ίσως να φταίει η κρίση που μας έκλεισε στα σπίτια μας και μας ανάγκασε να γυρίσουμε στο χειροποίητο. Γιατί όπως και να το κάνουμε ζοριζόμαστε πια για να αγοράσουμε ένα ολόμαλλο πουλόβερ. Ενώ με λίγο μαλλί και χρόνο, μπορούμε να φτιάξουμε ότι θέλουμε κι όπως το θέλουμε!
Ίσως πάλι να είναι καταγεγραμμένο το πλέξιμο στη μνήμη μας! Στην βιωματική μας μνήμη εννοώ, αφού λίγο πολύ όλες μεγαλώσαμε δίπλα σε μια γιαγιά ή σε μια μαμά χρυσοχέρα.(εγώ είχα την τιμή να έχω και μαμά και δυο γιαγιάδες και όλες μου τις θείες χρυσοχέρες και μάλιστα η καθεμιά στον τομέα της!)  Οπότε έρχεται κάποτε η στιγμή που η μνήμη αυτή ωριμάζει και γίνεται πια δικό μας βίωμα!
Ίσως πάλι  το πλέξιμο να είναι η δική μας ψυχοθεραπεία και ο δικός μας τρόπος να ηρεμούμε! Υπάρχουν άπειρες μελέτες που καταδεικνύουν πόσο ευεργετικό είναι το πλέξιμο στην καταπολέμηση του άγχους. Είναι αυτή η ρυθμική χειρωνακτική εργασία που ρυθμίζει ξανά και σωστά τους χτύπους της καρδιάς μας μετά από μια ζόρικη μέρα.
Και είναι ίσως κι αυτό το συναίσθημα της δημιουργίας: το να ξεκινήσεις ρίχνοντας πόντους και να φτάσεις να φτιάξεις μια μπλούζα για παράδειγμα που τη φοράς , την χαίρεσαι και την καμαρώνεις και να σκέφτεσαι "αυτό το έφτιαξα εγώ" ! Κι αυτό είναι ένα συναίσθημα μοναδικό...

Για όλα τα παραπάνω πλέκω! Και για όλα τα παραπάνω εξαφανίζομαι! Κάτι ετοιμάζω, κάτι παιδεύω με τα χέρια μου, κάτι δημιουργώ και παράλληλα με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζω αυτά που με κουράζουν, αυτά που με κάνουν να αγωνιώ. Πλέκω και μετρώ τους πόντους και ταυτόχρονα ξορκίζω ότι με έχει κουράσει όλη τη μέρα και προσεύχομαι για κάτι καλύτερο για όλους αλλά και για την οικογένεια μου...

Κάπως έτσι με λίγο μέτρημα και πολλές μουρμουριστές ευχές έγινε κι αυτή η μπλούζα! Το σχέδιο από το raverly θα το βρείτε εδώ και είναι της σχεδιάστριας Suvi Simola. Είναι καλογραμμένο και εύκολο και μου άρεσε γιατί ούτε κλασσικό ούτε μοντέρνο το λες! Το μαλλί που χρησιμοποίησα είναι απαλό και ζεστό- ότι πρέπει για τις μέρες αυτές που το κρύο είναι τσουχτερό! Κι αυτό είναι πλεγμένο κυκλικά από πάνω προς τα κάτω! Μεγάλη ευκολία και καθόλου ράψιμο!
Αυτό είναι το μπλουζάκι της μέντας (από το χρώμα) λοιπόν!

Μια "αφράτη" ανάρτηση

Πάλι εξαφανισμένη και ολίγον εώς πολύ κουρασμένη και κάτι τις πιασμένη...
Αλλά,
έφτιαξα ένα υπέροχο αφράτο γιακά και δεν μπορούσα να μην σας το δείξω! Το σχέδιο είναι της Αλεξάνδρας που μπορείτε να επισκεφτείτε το blog της πατώντας αμέσως εδώ!  Τον γιακά τον πλέξαμε πολλές μαζί (kal) σε ένα από τα ελληνικά γκρουπ του raverly.
Το σχέδιο είναι απλό, εύκολο και αβασάνιστο! Συγχωρεί τα λάθη και δεν χρειάζεται μέτρημα. Το απόλυτα εύκολο σχέδιο, αλλά και το αποτέλεσμα πολύ καλό!
Για να το πλεξω διάλεξα ένα λεπτό ακρυλικό νήμα που το είχα στο καλάθι μου... μάλλον αρκετό καιρό! Πήρα και μια λίγο πιο μεγάλη βελόνα προκειμένου να έχω ένα αφράτο αποτέλεσμα και ...έτοιμο! (έβαλα και μια σειρά χάντρες που ίσα ίσα φαίνονται)

Το φοράω συνέχεια αυτές τις μέρες που το κρύο είναι τσουχτερό και είναι όσο θέλω κομψό και ζεστό, χωρίς να είναι χοντρό! Είναι... αφράτο!

Το μεγαλύτερο δώρο.

Καλή χρόνια. Υγεία, αγάπη, δημιουργία και ... φιλία!
Ναι η σημερινή ανάρτηση δεν έχει να κάνει με πλεκτά, ούτε με κλωστές , ούτε με νήματα. Έχει να κάνει με στιγμές, στιγμές μικρές μα μαγικές!
Και έχει να κάνει με το μεγαλύτερο δώρο... τη φιλία.

Ζω μια δύσκολη περίοδο αυτή την εποχή ... με μπόλικο άγχος στη δουλειά και με την κρίση να έχει κάνει πρωτοχρονιά στο σπίτι μου αλλά...

•  μια φίλη μου έστειλε κυδώνι γλυκό και μια αγκαλιά ανεμώνες ( το αγαπημένο μου λουλούδι!) και είναι δίπλα μου κάθε μέρα με την καλημέρα της και τη γλυκιά της την κουβέντα
• μια άλλη δεν ξεχνά κάθε μέρα να με πάρει τηλέφωνο και να κάτσει να ακούσει με υπομονή την γκρίνια μου
•  και σήμερα μαζεύτηκε όλη η παρέα που ήμασταν πριν από είκοσι- φεύγα χρόνια και μας παρέσυρε στο γέλιο ...

Μπορεί να γκρινιάζω για πολλά πράγματα αλλά ευγνωμονώ και το Θεό για τους φίλους που με αξίωσε να έχω...
Κι ίσως η φώτο να φαντάζει παράταιρη αλλά θα σας εξηγήσω. Είναι τραβηγμένη καλοκαίρι έξω από το αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου. Ο ήλιος κι αν δεν φαίνεται λάμπει. Κι η δροσιά του πλάτανου δε φαίνεται αλλά είναι εκεί και στη σκιά του καθόμασταν και δροσιζόμασταν. Και παρατηρήστε και το πως είναι χτισμένο το μουσείο.. δείτε πόσο συμπαγής και γερός μοιάζει ο τοίχος...
Αυτό είναι για μένα η  φιλία, λάμπει και φωτίζει τα πάντα, στη σκιά της ξαποσταίνεις και δροσίζεσαι και είναι συμπαγής και αδιάρρηκτη.
Το μεγαλύτερο δώρο.